Gyönyörködtem hullámos, sötétbarna hajában, alvástól ellágyult vonásaiban. Jó volt, hogy a kezét alvás közben is a kezemre tette, és arra gondoltam, sosem tudnám elhagyni. Még most sem…
Tízéves koromtól arról álmodoztam, hogy Miki „bácsi”, szüleim barátja lesz a szerelmem, életem párja. És most talán ez valóság lesz: finoman magához húz, megcsókol és sosem ereszt el…
Akkor, ott elkezdődött a küzdelmünk. Hazamehettünk, de sugárterápiára kellett vinnem a férjemet. A gyógyszer, amit kapott, valamit segített: megkönnyítette a köhögést és már-már úgy látszott, megtörténik a csoda.
Először ártatlan egyetemi tréfának tűnt a Skalp Klub megalakítása. Négyen voltunk szobatársak a jogi kar kollégiumában és én voltam a bandavezér. Ebben nem volt semmi meglepő, apám azért adta nekem az Ádám nevet, hogy mindenben én legyek az első…